Kathleen combineert haar carrière als docente met een praktijk als psychologe. Samen met haar tienerdochter Julie leidt ze een probleemloos leven. Hier komt echter verandering in wanneer Kathleen wordt lastig gevallen door een stalker. In het begin blijft het bij vervelende telefoontjes waarin niets gezegd wordt, maar langzamerhand gaan de pesterijen van kwaad naar erger.
In het verhaal worden de angst en onmacht die Kathleen ondervindt realistisch weergegeven. Ook de verschillende reacties van de omgeving (ongeloof, twijfel, steun, niet serieus nemen) komen zeer waarheidsgetrouw over. Jammer genoeg komt het verhaal zelf maar langzaam op gang. Sommige dingen, zoals het huis waarin Kathleen en Julie wonen, worden zeer uitgebreid beschreven. Hierdoor zijn verschillende stukken nogal langdradig. Er wordt ook veel herhaald. Kathleen vertelt bijvoorbeeld aan haar ex-man Marc wat er de vorige dag allemaal gebeurd is, terwijl dit al heel uitgebreid aan bod kwam. Pas in hoofdstuk 26 (van de 33) komt het verhaal vlot op gang en wordt de spanning echt opgebouwd. Op dat moment word je wel geprikkeld om verder te lezen en te ontdekken wie de stalker is en wat deze persoon drijft. De grote troef van het boek is dat er aan het einde van sommige hoofdstukken vanuit het standpunt van de stalker wordt verteld. Dit zorgt ervoor dat je naast de ervaringen van Kathleen ook geconfronteerd wordt met de denkwijze en gevoelens van de stalker. Dit zorgt ervoor dat de spanning wordt opgebouwd en dat je naar het einde toe echt benieuwd bent naar wie de dader is en wat het motief van de dader is. Met uitzondering van de stukjes die verteld worden vanuit het standpunt van de stalker, wordt het verhaal volledig verteld vanuit het standpunt van het hoofdpersonage Kathleen. Hierdoor komt het woord ‘ik’ soms storend vaak voor. In de loop van het verhaal komen er ook een aantal grammaticale fouten en drukfouten voor (bijvoorbeeld: ‘Toen ik gedetailleerd vertelde wat die griezel aan de telefoon gezegd, sloeg ze haar hand voor haar mond om haar walging te onderdrukken.’).
Hoewel het boek traag op gang komt, is de ontknoping spannend en verrassend. Jammer genoeg is het boek pas op het einde een echte thriller te noemen!  [Liesbeth Roymans]

Aan het eind van een schooldag als iedereen het gebouw al heeft verlaten maakt ook docent en psychologe Kathleen aanstalten om naar huis te gaan. Ze hoort wat vreemde geluiden en ontmoet onverwacht een van haar studenten. Hij vertoont wat eigenaardig gedrag waardoor Kathleen zich niet happy voelt als ze naar huis gaat. Thuis wacht dochter Julie op haar met wie ze een hechte band heeft. Ook met haar ex-man Wim is de relatie prima. Dan gebeuren er vreemde dingen in haar leven: een schaduw in haar tuin, een steen door de ruit. De politie neemt de incidenten serieus. Terwijl Kathleen de student verdenkt, wijst de politie haar op de mogelijkheid van andere verdachten. Zij kan echter geen afstand nemen van haar eigen beperkte visie, hoewel ze psychologe is. Ondertussen heeft ze een nieuwe liefde gevonden en blijkt dat haar ex dit slecht kan accepteren. Prettig leesbare thriller met aardige, maar niet erg interessante hoofdpersonen. De schrijfster schreef een aantal jeugdromans en debuteerde in 2010 met haar eerste thriller voor volwassenen 'Verleid me'*. Normale druk.