In een succesreeks als 'Pettson en Findus', waarin ouderwetse gezelligheid en vriendschap voorop staan, hoort natuurlijk een kersverhaal thuis (en zelfs twee, want Nordqvist schreef ook nog het dikkere kijk- en voorleesboek Een kerstman voor Findus). Pettson viert kerstmis wordt voor de vierde keer en herzien herdrukt.

Het dreigt een trieste kerst te worden. Pettson bezeert zich tijdens het verzamelen van dennetakken, en kan het feest van kerstavond niet verder voorbereiden. Er is geen kerstboom, en lekker eten halen zit er ook niet. Misnoegd kijken Pettson en Findus een hele avond door het raam. De volgende dag heeft Pettson alvast de goede ingeving om een kerstboom in elkaar te knutselen met een lange lat en dennetakken. Versiering maken ze van allerlei rondslingerende prutsen. In de namiddag komt er redding: de buren komen langs met manden vol lekkers. Hun gebruikelijke nieuwsgierigheid, waar Pettson anders zo van gruwt, blijkt ook zo zijn voordelen te hebben. Het wordt nog een heel gezellige boel in Pettsons keuken, en 's avonds genieten de oude man en zijn kat van het eten en de warme haard.

Zoals steeds in deze reeks combineert Nordqvist kinderlijke fantasieën en angsten (Findus die vreest voor zijn kerst), met de meer tragische gevoelens van Pettson (de eenzaamheid van een oude vrijgezel, die compleet hulpeloos wordt bij een ongeluk). Dat wordt natuurlijk niet al te zwaar aangezet, en altijd gecompenseerd met humor in de fratsen van Findus en de tekeningen vol grappige details en wezentjes. Zoals het past bij het kerstthema, komt uiteindelijk alles goed in een geest van gloedvolle plattelandssolidariteit. [Chris Bulcaen]

De verhalen over opa Pettson en zijn onafscheidelijke kat Findus zijn inmiddels klassiekers geworden. In dit verhaal dreigt hun kerstfeest in het water te vallen vanwege een onfortuinlijke val van Pettson. Gelukkig is Findus er ook nog, en komen de buren te hulp. De tekst in deze nieuwe druk is gezet in een kleiner lettertype, waardoor er meer ruimte is tussen de vrij volle illustraties. De tekstuele veranderingen betreffen verbeteringen (Findus' been heet nu voorpoot), moderniseringen (kerstgeschenk is nu kerstcadeau) en aanpassingen die de tekst minder Vlaams doen klinken ('rechtkroop' is nu 'overeindkroop'; 'voordien' is 'ervoor' geworden etc.). Daarnaast zijn de streepjes voorafgaand aan dialogen weggelaten. Het geheel oogt rustiger en de tekst leest prettiger. Tegelijk zijn geen concessies gedaan aan het hier en daar wat plechtstatige woordgebruik, wat het verhaal een zekere charme geeft. Een fijn kerstverhaal, dat weer jaren meekan! Voorlezen vanaf ca. 5 jaar; zelf lezen vanaf ca. 8 jaar.